خد بالک علیا
حواست به من باشد
خد بالک علیا ده مش معامله تعملنى بیها
حواست به من باشد، این رفتاری نیست که در خور من باشد و تو انجام می دهی
وابقى افتکر لیا ایام تعبت عشانک فیها
و بدان که من روزهایی داشتم که به خاطر تو در آنها خسته شدم
یاریتک بس تفهمنى ومتسستهونش
ای کاش مرا درک کنی و آن را سرسری نگیری
دى الواحده بتبقى مجروحه ومبتبینش
او تنها با زخم خود باقی می ماند و زخم او هیچ گاه پیدا نیست
دى الواحده قد متضحى وتستحمل
اوست که همیشه خود را قربانی می کند و تحمل می کند
مش کتیر علیک
برای تو زیاد نیست
مش کثیر علیک لو عیش سنینی حبیبی لیک
برای تو زیاد نیست، اگر تمام سال هایم را برای تو عشقم زندگی کنم
ده انا حلم عمری لقیته فیک وهلاقی فین زیک حبیب
این منم که آرزوی زندگی ام را در تو یافته ام و می بینم، کجا مثل تو وجود دارد
لو هعیش سنین ویاک حبیبی دول یومین
اگر سال هایم را با تو ای عزیزم زندگی کنم دو روز بیشتر نبیست
دانا قلبی قبلک کان حزین وهعیش لمین لو یوم تغیب
این منم که قبل از تو قلبم غمگین بودم، برای چه کسی زندگی کنم اگر روزی از من دور شوی
صعب اقول على ای حاجه بحسها
سخت است چیز هایی را که آن ها را حس می کنم اظهار کنم
انا بستغرب علیه
مرا به تعجب واداشت
انا بستغرب علیه من اول ثانیه شافنى بعنیه الاتنین خطفنى
در اولین ثانیه که مرا دید و با دو چشمانش مرا ربود مرا به تعجب واداشت
اول حب یصادفنى معرفش حصله ایه
اولین عشقی که با من برخورد کرد، نمی دانم چه شد، چه اتفاقی برای او افتاد
انا بستغرب علیه لیکون فى حد قاله او شوقى یکون واصله
مرا به تعجب واداشت، نکند کسی سخنی گفته باشد و یا اشتیاقم به او رسیده باشد
لو فاتنى العمر کله یرجع حبى یلاقیه
اگر تمام عمرم را از دست بدهم، عشقم بر می گردد و او را می بیند
لو ماتجى
اگر نیایی
لو ماتیجى على نوم عینیا وبأیدک تهز الغفا توعی الحنین اللى فیا
اگر در هنگامی که چشمانم به خواب رفته اند نیایی و با دستانت مرا بیدار کنی
مهربانی و عطوفت باطنی مرا بیدار می کنی
اللى کان على البعد انطفى لو مابتیجى
اگر نیایی، آن چه در دوریت بودم را خاموش می کنم
صالحتنى مع الدنیا رجعتنى للولدنین
مرا با دنیا آشتی دادی و دیگر بار به دنیا بازگرداندی
طفل صغیر مشیطنى على الارض عم تربط حفا
کودک بازیگوشی که روی زمین است با کسی پیوند ندارد
على حبک
با عشق تو
یا حبیبى بعدک عنى شو جننى قلبى مشتقلک یا حبیبى حتى وانت بعید
ای عزیزم! دوری از تو چقدر مرا دیوانه کرده، دلم شور وشوق تو را دارد و تو دور هستی عزیزم
یا غرامى انت بروحى بنسا جروحى و بحسک حد یا حبیبى حتى وانت بعید
ای عشق من، در هستی من هستی، آزردگی هایم را فراموش می کنم و تو را پیش خودم احساس می کنم و تو دور هستی عزیزم
على حبک فتحت عیونى مش همى الناس یشفونى
با عشق تو چشمانم را باز کردم و برایم اهمیتی ندارد که مردم مرا ببینند
بتمون
مدیون توام
بتمون على ضحکى انا بتمون
به تو مدیونم ای لبخند من، به تو مدیونم
بتمون عالدمعه والک بتمون
به تو مدیونم ای اشک من، تو میتوانی هر آنچه را آرزو کنی مالک شوی
بتمون یا قلبى عینیک على قلبى مکان یمکن لو ما انت بتکون
به تو مدیونم ای قلب من، به قلب من نگاه کن، هیچ یک از اینها اگر تو نباشی نخواند بود
معذور لو جن القلب معذور
دلی که دیوانه میشود را فراموش کن
حکایتی معک
داستان من با تو
فی أول الحکایات حکایتی معک
داستان من و تو اولین داستان بود
بقالی زمان واخدنی هواک
عشق تو از مدتها پیش همراه من بود
و جوه فی قلبی لیک أیام ما بتتنسیش
و در قلب من روزهایی برای توست که فراموش ده است
و آخر الحکایات حکایتی معک
و داستان من و تو آخرین داستان است
شو الحل
راه حل چیست
کیف بتنسى الهوا و بتروح
چگونه عشقمان را فراموش کردی و رفتی
و القــلــب …مجروح
و قلب آزرده شده ام را
و آه ..منک آه أخذت الروح
و آه از تو که هستی ام را گرفتی
قول.. عنی لیش صرت بعید
بگو چرا از کنار من رفتی
عنی بعید شو غیرک
از کنار من دور شدی، چه چیز تو را تغییر داد
یا حبیبی بخاف اسألک
عزیزم می ترسم که از تو سوال بپرسم
إنت حبیبی بس .. وحدک بس
تو عزیز من هستی، فقط تو
وحیاه الحب
زندگی عاشقانه
وحیاه الحب ما تحب حدا غیری
برای زندگی عاشقانه کسی را جز من دوست نداشته باش
یا عینی بغار الاسرار تکوینی
ای چشم من! من حسودم و اسرار مرا آتش می زند
ما بدی الورد والحب لحدى غیری
نم یخواهم عشق و رزها را به کسی جز من بدهی
تلاقینی نهار ونهار تنسینی
روزی مرا می بینی و روز دیگر فراموش می کنی
ذکرى
خاطره
فِل ومش حرزانه تبکی خبریتنا صارت ذکرى
به او بگو که گریه نخواهی کرد، خبرهای ما خاطراتی شده اند
لا ع مبارح فینا نحکی ولا فینا نحکی عن بکره
مانمی توانم درباره دیروز و فردا صحبت کنیم
صدقنی مش ممکن حبک..ما عم بقدر فکر فیک
مرا باور کن، نمی توانم دوستت داشته باشم، نمی توانم به تو فکر کنم
ما بدی عزبلک قلبک..دمع واحزان بیکفیک
نمی توانم قلبت را احساس کنم، اشک و آه کافیست