لو تعرفوا
اگر می دانستی
لو تعرفوا بنحبکم ونعزکم کده اد ایه
اگر می دانستی چه قدر دوستت دارم و تحسینت می کنم
لا تقدروا حتى التراب اللی بنمشیلکم علیه
حتی گرد و خاکی را هم که من بر رویش قدم می گذارم تحسین می کردی
الحب له احوال کتیر وحبکم اقوى بکتیر
عشق مراحل زیادی دارد، عشق من بسیار قویتر است
لأن ده الحب الکبیر اللی ما فیهش ازای ولیه
زیرا این بزرگترین عشقیست که جایی برایش نیست
ما بقاش انا
خودم نخواهم بود
لو ماأرجعتش لیی بقلبک تانی هنا
اگر یک بار دیگر با قلبت به سوی من بازنگردی
لو ماحلفتش أن الثانیه فی بعدی سنه
اگر سوگند نخوری که یک ثانیه دوری از من چون یک سال احساس می شود
لو ما أمنت أن الجنه فی حضنی أنا
اگر در آغوش من احساس امنیت نکردی
ما بقاش انا
خودم نخواهم بود
ای حاجه
هر چیز
ای حاجه نفسی اصدق ای حاجه
هر چیزی که می خواهم باور کنم، هر چیزی
کل حاجه حلوه یطلع فیها حاجه
هر چیزی که خوبست کامل نیست
ایاک تقلی ما تخافیش
به من نگو نترس
انت الی سبت الخوف یعیش
تو کسی هستی که از ترس زنده مانده است
فین الامان عندک ما فیش
با تو امنیتی نیست
نص حاله
نصف یک حالت
اللى بینا نص حاله
آن چیزی که بین ماست نصف یک حالت است
نص للحب اللى یمکن نصها التانى استحاله
نصف عشقی که ممکن است و نصف دیگری غیر ممکن
استحاله نرتبط ابدا ببعض کل ما نحاول نقرب نلقى بعد
غیر ممکن است که با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم، هرگاه سعی می کنیم به یکدیگر نزدیک شویم دور می شویم
زى مایکون اللى بینا شئ غریب
مانند آنکه بین ما چیز عجیبی وجود داشته باشد
ولا داری
خبر نداری
طول لیلی ونهاری بفکر ایه جراله
در طول روز و شب به این فکر می کنم که چه اتفاقی برایش رخ داده است
طب ایه غیرله حاله وانا شوقی غالبنی
چه چیزی او را دگرگون کرد، در حالی که اشتیاق مرا فرا گرفته است
انا قلبی من شوقه بیحلم بیه یجینی
قلب من از شدت شور و شوق آرزو می کند که او را ببیند
الله یخلیک حبیبی زعلان تعاتبنی
خدا تو را حفظ کند، ناراحتی و مرا سرزنش می کنی
ده انا قلبی معاه لیلی ونهاری اداریه
شبانه روز قلبم را که نزد اوست دلداری می دهم
آه من عیناه
آه از چشمانش
آه من عیناه ده انا والله ما حب القلب سواه
آه از چشمانش که قلب من جز او عاشق کسی دیگر نشده است
اه لو من قلبه یقولی ان انا حفضل علی طول ویاه
آه اگر از ته قلبش به من بگوید که همیشه با من زندگی خواهد کرد
وبقول لو اطول انا اللحظه معاه
من می گویم که اگر لحظه ای وقتش را در اختیار من قرار دهد
ده انا اسیب الدنیا واعیش ویاه
دنیا را رها کرده و با او زندگی خواهم کرد
وان جانی هواه فى یوم قالی انساه
و اگر روزی عشقش به نزد من آید و بگوید که او را فراموش کنم
یسمحولی الکل
همگی به من اجازه بدهید
تعرف حبیبى بس لما تطل بشعر انا ان الدنا صارت ضحک ع الحلم
می دانستی عشق من، وقتی حضور پیدا می کنی احساس می کنم که دنیا به روی من می خندد
شو بحب لما بتمرؤ قبالى سلم علیا تبوسنى وتفل آه
چقدر دوست دارم زمانی را که از رو به رویم رد می شوی و سلام می کنی، من را می بوسی و میری
تعرف حبیبى
می دانستی عزیزم
بصیر برقص مطرحى و بدور
در این هنگام من در جای خودم می رقصم و می چرخم
متل الفراشه الحایمه ع النور
مانند پروانه ای که دور روشنایی می چرخد
کان وهم
خیال بود
اه کان وهم وعشت فیه … صدقته وعیشنی فیه
آه که این خیال بود و من درون آن زندگی کردم، آن را باور کردم و او باعث شد که من در آن زندگی کرده و احساسش کنم
کان یکدب علی قلبی واحسه واشوف ده فى عینیه
او به قلب من دروغ می گفت و من این را احساس می کردم و در چشمانش می دیدم
کان نفسی لواحده یوم یعرف یفوق
دلم می خواست که خودش به تنهایی بفهمد و پرده غفلت را کنار بکشد
ویحس وحده ان الحیاه هیا انا
و خودش احساس کند که من زندگی او هستم
انا بالنسباله کنت حنین وشوق
من برای او شور و عشق بودم
اتفرج علی نفسک
خودت را تماشا کن
اتفرج على نفسک یاللى فرحت کتیر فى اللى حصلى
خودت را تماشا کن، ای که از اتفاقی که برای من افتاد شاد شدی
ویاریتک فکرت تدارى
و ای کاش به این فکر می افتادی که مرا دلداری دهی
بقى جاى بتندم دلوقتى وحیاتک ماتضیع وقتى
و حالا پشیمان نزد من آمدی، به جان خودت وقتم را نگیر
ده بنارک انا بردت نارى
چراکه با آتش تو شعله آتش من سرد شد
بقی طبیعی
برایم عادی شده
بقى طبیعى علیا اشوفک جاى علیا
برایم عادی شده که ببینم تو آمدی
اللى فى بالى یا حبیبى انساک
ای عشق من آن چیزی که در ذهنم است این است که تو را فراموش کنم
مهو حقیقى لوحدک تیجى وتنسى
این واقعیت است که خودت می آیی و فراموش می کنی
کلامها قصاد اللى راحتها معاک
حرفهای آن کسی را که آسایشش با تو بود
کل ماشوفک اقول لاء مش معقول
هر وقت تو را می بینم می گویم که نه عاقلانه نیست