بنت صغیره
دختر کوچولو
ده فاکرنی قال بنت صغیره
فکر کرد من یه دختر کوچولوئم
غاویه المشوره اسهر فی اللیل
زمانی که براش بیدار موندم
اکتب جوابات وانام على دمع العین
نامه نوشتم و با اشک توی چشمم خوابیدم
روح یبنی وعیش ماتسبتنیش عقلک
برو و زندگی کن عزیزم، منو فریب نده، عقلتو به کار بنداز
صحصحلی وفوق متبصش فوق
بیدار شو و خیلی به دور دست نگاه نکن
بعیونک زعل
ناراحتی در چشمانت موج میزند
بعیونک زعل محیرنی لیله بتسافر زعلان
در چشمانت گونه ای ناراحته ای موج میزد که روز سفرت مرا سردرگم کرد
مایعجبنی تخبی علی تضحکلی و قلبک حیران
دوست نداشتم وقتی دلت آشفته است آنگونه پنهانش کنی و به من لبخند بزنی
حتى ازا عتبک بیجرحی صارحنی حبیبی و ریحنی
حتی اگر ملامتت آزارم دهد حقیقت را به من بگو و آرامم کن عشق من
وحیات عیونک یا عیونی انت الزیت والسلطان
چشمان من! به چشمانت سوگند که تو پادشاه دل منی
ودعتک وانا عینی تتقلی اتحداک اللیله تنام
با تو خداحافظی کردم و چشمانم برای لحظه ای هم خواب به خودشان ندیدند
I am not a pattern to be followed
من نمیخوام الگو برا دنبال شدن باشم
The pill that I’m on is a tough one to swallow
این قرص که من باس بخورمش ، بلعیدنش خیلی سخته
I’m not a criminal, not a role model
من یه فراری نیستم ، یه نمونه برای دیگران نیستم
Not a born leader, I’m a tough act to follow
یه رهبر به دنیا نیومدم ، همش به این فکر میکردم پیروی کنم
من غیر مناسبه
بدون دلیل
من غیر مناسبه و بمناسبه بیقابلنی
او حتی بی دلیل با من دیدار می کرد
بیجیلی یستغلب علیا وبیحایلنی
رقت انگیز به سوی من می آمد و با واژه ها فریبم می داد
وبیعتذرلی کتیر وانا مهما اعتذر لی
همیشه می گفت که متاسف است، اما اهمیتی ندارد چقدر عذر خواست
مش هانسى انو فی کبریائی کان قاتلنی
نمی توانم فراموش کنم که غرورم را شکست
فی شی انکسر
چیزی شکست
بینی انا وبینک خلص فی شی انکسر
بین من و تو چیزی شکست
ما باسألک مین انهزم … مین انتصر
از تو نمی پرسم که چه کسی برد و چه کسی باخت
همی انا باللیل ینسانی الالم
همه نگرانیم در شب برای درد است که مرا فراموش کند
دوب مع النسیان لحظات الندم
بنابراین فراموشی و پشیمانی می آیند
ما عاش ولا کان
هیچ چیز نمی تواند
وانا نسیت اولانی … عشان انسى تانی
آیا همان اول فراموش شدم؟ برای من که دوباره فراموش کنم
قلقان یاحبیبی لیه
عزیزم چرا نگرانی
دا انا ما بیجیش فی بالی … ز انساک حتى فی خیالی
حتی در خیالم هم امکان ندارد که تو را فراموش کنم
لو کان فی بینا ایه
هر اتفاقی که بین ما بیفتد
افتکرت
به خاطر آوردم
افتکرت فضلت اضحک والدموع نزت اوی وجریت اوی
به خاطر آوردم و به خنده ام ادامه دادم، هنگامی که اشکها چون طوفانی سنگین جاری بودند
وحشتنی ایامک اوی ما تقولی انو ما فیش طریقه فیها انساک اوی و ما اقولش اه
روزهایت را از دسن داده ام، به من بگو که راهی برای فراموشیت نیست و آه نکش
حبیبی قول کده ضاعت کل الامانی وانا مش حستنى تانی
عزیزم بگو، همه آرزوها از دست رفته اند و من دوباره صبر نمی کنم
واطفیلی النار کفایه نار الفقه بتوجع
برای من دور از شعله ها، آتش جدایی کافیست، آزار می دهد
وبیستحی
احساس خجالت می کند
واقف حبیبی من الخجل ع حفه البسمه
عشق من از خجالت بر آستانه لبخند ایستاده است
کل ما اجى یحکی غزل بیضایع الکلمه
هر بار که می خواهد سخن زیبایی بگوید از دستش می دهد
وبیستحی بعرف حبیبی بیستحی
احساس خجالت می کند، می دانم که عشق من احساس خجالت می کند
وبعز لحظات الهوى کل شی ع بالو بینمیحی
و در لحظات عشق همه چیز از ذهنش می رود
مصدومه
شوکه شده ام
بیقول فی حقی کلام کتر مش حلو لیه
چرا آن حرفهای بد را درباره من می گوید
بیقول ملیش لازمه ف حیاتو من النهارده
می گوید از امروز برای من جایی در زندگیش نیست
وعشان مهوش عارف یقول بغلط فی ایه
و از آنجا که نمی تواند به من بگوید چه اشتباهی انجام داده ام
بیقول تعب منی عشان مشاعری بارده
می گوید از من خسته شده زیرا من احساس من سرد شده است
عیشه والسلام
زندگی بی دقت
اهی یلا عیشه والسلام … ده کتر الکلام
آه این زندگی بی دقت، با صحبتهای زیاد
ویاه ما بیاثرش وبقول زی بعضو
برایش تقاوتی نمی کند و من می گویم همه اش یکیست
عشان فاکره لیه … انا عارفه لیه بصبر علیه
تا اولین روز صبور بودم، زیرا به خاطر می آوردم چرا
ایام وعشره وحب وحاجات حلوه برضو
روزهای زیاد و عشق و چیزهای خوب بسیار