هات حضنک
آغوشت را بیاور
هات حضنک هات حزنک
آغوشت را بیاور، غمهایت را بیاور
هاتلی کل ضمه ضیعها حنانک
هر آغوشی که مهربانیت آن را از دست داد برایم بیاور
خذ دموعی خذ ضلوعی
اشکهایم را ببر، دنده هایم را ببر
خذ حیاتی اللی أداریها عشانک
زندگیم را که به خاطر تو مدارایش می کنم ببر
انسی العالم
دنیا را فراموش کن
إنسى العالم کله إنت ببین أحضانی
دنیا را فراموش کن، تو در آغوش منی
إنت بدنیا جمیله إنت بعالم ثانی
تو در دنیای زیبایی هستی، تو در دنیای دیگری هستی
عالم کله محبه لونته بحنانی
جهانی که همه آن محبت است و من آن را با مهر رنگ زده ام
غمض عیونک وإسرح فی عالم إحساسی
چشم هایت را ببند و در دنیای احساسم قدم بگذار
ست الحلوات
سرور زیبارویان
من زعل ست الحلوات وخلاها بدموعها تبات
چه کسی سرور زیبارویان را نارحت کرد و گذاشت با چشمان اشک آلود بخوابد
تمطر مطرها الدمعات وتبللت المخدات
این اشکها چون باران می بارند و بالشت را خیس می کنند
من زعل ست الحلوات
چه کسی سرور زیبارویان را ناراحت کرد
أبعتلک أربع وردات ویاهن أربع بوسات
برای تو چهار گل همراه با چهار بوسه می فرستم
الاولى على أحلى جبین والثانیه على طرف العین
اولین بوسه بر روی زیباترین پیشانی و دومی بر روی چشمهایت
تحب تدلع
دوست داری ناز کنی
شجد تحب تدلع لاتمل لاتکل لاتشبع
چقدر دوست داری ناز کنی، نه خسته می شوی، نه زده می شوی و نه سیر می شوی
تخلیک خفه دمها غصباً عنک تتولع
خون شیرینیش باعث می شود که بخواهی یا نخواهی آتش بگیری
تطلب ورد نجیب الورد
اگر گل بخواهی، برای تو فراهم خواهیم کرد
تگول اللون أحمر ماریده
می گویی رنگش قرمز است نمی خواهم
عایل
گریه کن
عایل یالأسمر عایل صبح ضعنهم شایل
گریه کن ای سبزه گریه کن، کاروانشان رفته است
ما أگدر على ثمنهم تسعین ناگه وحایل
توانایی دادن بهایشان را حتی با نود شتر هم ندارم
ماغیر هذی السمره الخلت بگلبی الحسره
این سبزه را که در دلم حسرتی گذاشت عوض نخواهم کرد
لک من زاخو ولحد البصره والگلب صاعد نازل
از زاخو تا بصره و قلب در حال تپش است
یاعین غیمی وصبی ونزلی الدمع لاتخبی
ای چشم ابری شو و ببار و اشک بریز و پنهان نکن
صور
عکسها
لو تعبتی من السفر همسی وأشواگی
اگر از سفر، نجواهایم و اشتیاقم خسته شدی
او شکیتی من الضجر ناویه فراگی
یا از غم شکایت کردی و خواستار جدا شدن
گصی وجهی من الصور وإترکی الباگی
صورتم را از عکسها ببر و بقیه را رها کن
گصی وجهی والشحوب عتمه الماضی الحزین
صورتم و رنگ ها، تاریکی گذشته غمناک را ببر
مع بغدادیه
با یک دختر بغدادی
لم یبقى سوانا فی المطعم
جز ما کسی در رستوران نماند
لم یبقى سوا ظل للرأسین الملتصقین
جز سایه دو سر به هم پیوند خورده، چیزی نماند
لم یبقى سوا حرکات یدینا العاشقتین
جز حرکت دو دست عاشق چیزی نماند
بغداد تغوص کلؤلؤهٍ داخل عینیکِ السوداویین
بغداد، چون مروارید در چشمهای سیاهت غرق می شوم
اخیرا
و در نهایت
واخیرا إکتشفت إنی بإسم الحب أنا لعبه
و در نهایت کشف کردم که به نام عشق من بازیچه شده ام
وکل العشره والإخلاص وکل التضحیه کذبه
و تمام با هم بودن و اخلاص و تمام از خود گذشتگی دروغ است
أنا نادم على نفسی على یومی وعلى أمسی
من از خودم و از روزم و از دیروزم پشیمانم
على عمری الترکته بإیدک تعذبه
از عمری که به دست تو سپردم که عذابش دهی، پشیمانم
ماخذ الروح
ای که روح و جانم را برده ای
یا ماخذ الروح خذها بلا ذنب حالی
ای که روح و جانم را برده ای، ببر، روحم بی گناه است
بس لاتعذب الگلب حیف إنت بیه حالی
فقط دلم را آزرده نکن، حیف که وجودم در توست
کلی عجب صحتی متغیره وحالی
تمام وجودم تعجب است حال و روز و سلامتی ام تغییر کرده است
لک إنت عدمت صحتی وإنت تلفت حالی
سلامتیم را از بین بردی، و حالم را گرفتی
صدف
صدف
تجمع صدف عالبحر وأتمنى تجمعنی
او صدف ها را از کنار دریا جمع می کرد و آرزو دارم که مرا هم جمع کند
شفتها وطار الگلب والعقل ودعنی
دیدمش و قلبم پر شکید و عقل از سرم پرید
ترسم گلب بیه سهم والسهم فی صدری
قلبی می کشد که در آن تیریست و آن تیر در قلب منست
جیبی القهر والألم خلیه على قهری
ناراحتی و درد را بیاور و بر دردم بگذار
شریان گلبی وتر إعزف وسمعنی
رگ قلبم ساز است ،بنواز و بگذار بشنوم