کل الحکایه
همه ی داستان
کل الحکایه ناس بتیجی وتروح
این واقعا همه ی داستان است، بعضی می آیند و بعضی می روند
بینالنا زی الشمس أهی بوضوح
هماننقدر که خورشید برایمان واضح و روشن است، این هم هست
ولا خد واخد حاجه معاه بلا هم
هیچ کس با او چیزی نمی گوید، نگران نباش
وکلنا رکاب سفینه نوح
و همه ما مسافران کشتی نوح هستیم
والناس یا عینی ما بتفکرش
ای چشم من، به مردم نیاندیش
عید میلاد
روز تولد
عید میلاد اللیله مین عید میلاد النونا
امروز تولد کیست، تولد دختر کوچک
هنفرح ست الحلوین ونشیلها فى عیونا
ما او را به بهترین حالت شاد می کنیم و او را در چشمانمان نگاه می داریم
هنحیها ونطیر بیها ونخلیها تغنى معانا
به او تبریک می گوییم و با او پرواز می کنیم و از او می خواهیم با ما بخواند
نتمانلها کل املها تتحقق وتعیش فرحانه
آرزو می کنیم همه آرزوهایش محقق شود و شادمان زندگی کند
بتیجى سیرتک
تو را یادآوری کردم
بتیجى سیرتک بتیجى سیرتک
تو را یادآوری کردم، تو را یادآوری کردم
قدام بشر وناس کتیر
بسیار در برابر مردم و انسان ها
بتیجى سیرتک بتیجى سیرتک
تو را یادآوری کردم، تو را یادآوری کردم
وافرح اوى لو جت بخیر
و من شادمان خواهم شد، اگر خبر خوبی باشد
ناس بتقولى قریب قریب
مردم می گویند نزدیک است، نزدیک است
مشتاقه لیک
دلم برایت تنگ شده است
مشتاقه لیک شوق الهوى لروحی
دلم برایت تنگ شده است و شور عشق، سراسر وجودم را پر کرده است
و حیاه عنیک دابه انا روحی
به چشمانت قسم که روح من از دوری تو در حال سوختن می باشد
من زمان مشتاقه انا اشوفک
خیلی وقت است که شور دیدار تو را دارم
یا زمان ارجعلی بوصوفک
ای روزگار با تمام آن چه پیش از این برایم مجسم شده است به سوی من بازگرد
السبب بعدک حبیبی
و دلیل آن جدایی توست عزیزم
انت ایه
تو چه هستی
انت ایه
تو چه هستی
مش کفایه علیک تجرحنی
این همه که مرا آزار می دهی برایت کافی نیست
حرام علیک, انت ایه؟
این سنگدلی است، تو چه هستی
انت ایه؟ دموعی حبیبی تهون علیک
تو چه هستی؟ چطور اشک های من برایت اینقدر بی ارزش هستند عزیزم
طب ولیه انا راضیه انک تجرحنی وروحی فیک
چرا من راضی به اذیت توهستم و تمام وجودم متعلق به توست
طب و لیه یعنی ایه راضیه بعذابی بین ایدیک
چرا من به مورد ظلم قرار گرفتن در دستان تو رضایت می دهم
صدفه أنا
تصادفا
صدفه أنا عشت العمر حکایه عجیبه
تصادفا روزگار را گذراندم، داستانی عجیب
لیله سفر صارت قدر قصه غریبه
شبی در سفر تقدیر من شد، داستانی عجیب
حملت الوفى بقلبی أمل کفی لحکایه
شرافت را در دل نگاه داشتم به این امید که داستان ادامه پیدا کند
و رجع دفى قلبی انطفى بأحلى نهایه
رفتم که باز هم دلگرم شوم، تا شاید با بهترین شرایط پایان یابد
ناری منک
سوز من از توست
ناری منک اه یا نار قلبی مغروم وعشقان
سوز من از توست، از سوز دل من، عاشق و شیدایم
سحرعیونک فی اسرار فیها بحر من الحنان
جادوی چشمانت اسراری دارد که دریایی از محبتست
عشقانه جنونک نظرات عیونک وتسحرنی وما تنام
دیوانه وار عاشق نگاه چشمان توام، تو مرا جادو کرده ای و نمیخوابی
لو من هوای او من ندانی بیدوب الکلام
واژه ها از عشق من و وقتی صدایم میکند میسوزد
انت حبیبی وحدک یا احلى الغرام
تو عشق من، فقط تو ای زیباترین عشق
و انت غایب عنی
از وقتی دور از منی
و انت غایب عنی عنیی و لا لحظه بتنام
از وقتی دور از منی خواب برای یک لحظه هم به چشمم نیامده
و انت غایب عنی یا حبیبی بغیب الکلام
از وقتی دور از منی واژه ها ناپدید می شوند عشق من
غیابک طال شغلت البال و حدی عم بعد الایام
دوریت طولانی شده و ذهنم را درگیر کرده
غمض یا حبیبی عیونک تعرف شو یعنی الحنان
چشمهایت را ببند و مهر و محبت را درک کن
بحبک و بحب جنونک و بقلبی فی عندک مکان
تو و دیوانگیت را دوست دارم و در دلم جای داری
فکر فیی
به من فکر کن
حبیتک من زمان … عطیتک کل الحنان
از مدتها پیش دوستت دارم … همه آسایش و امنیت را به تو دادم
وبخاف علیک کتیر … یغیر فیک الزمان
و برایت بسیار می ترسم و نگرانم … آن زمان تو را عوض کرد
انا ابقلک ما حبیت … من بعدک مش معقول
پیش از تو عاشق نبودم … پس از تو هم راهی برای عشق نیست
یا حیاتی شو تمنیات … تبقى حدی على طول
آه زندگی من! چه آرزوهایی داشتم … که همیشه کنارم باشی
یا حبیبی فکر فیی … بفکر فیک وبهواک
عشق من! به من فکر کن … من به تو و عشق تو فکر می کنم
اضحک حبیبی
لبخند بزن عشق من
مشتاقه اشوف الضحکه منک اضحک حبیبی و انسى همک
دلتنگ تو لبخندی از تو هستم … لبخند بزن عشق من و من همه مشکلات را فرامش کنم
انا ما فی إزعل منک حبک علمنی الغرام
نمی توانم از تو ناراحت باشم، تو به من عاشقی را آموختی
و بتسالنی لیش بحبک کل الحب لقیت عندک
چگونه می توانی از من بپرسی چرا عاشق شدم در حالی که همه عشق نزد توست
حلم عمری ابقى حدک تبعد و الله عمری حرام
رویای من با تو بودن است تا زمانی که دور شوی … به خدا سوگند زندگیم از دست رفت
خدنی بقلبک یالله یا غالی خدنی لاحلى ایام و لیالی
مرا در دل داشته باش … مرا به زیباترین روزها و شبها ببر