بغرامک مسلوبه
در عشق تو گرفتارم
بغرامک مسلوبه وجسمی منهار
در عشق تو گرفتارم و بدنم متلاشی شده است
لاجلک یا محبوبی لامشی عالنار
برای تو ای عزیزم بر روی آتش راه می روم
نارک ما رح طفیها
آتش تو را خاموش نخواهم کرد
بدی خلیها ولعانه
می خواهم هم چنان آتش تو را روشن نگهدارم
روحی إنت مدفیها ولولاک بتبقى بردانه
تو وجود مرا گرم نگاه می داری، بدون تو سرد خواهم بود
قصه وبدی کفیها
داستانیست که می خواهم ادامه اش دهم
وان خربت عمرت کبرت صغرت مش سألانه
حتی اگر پایان پذیرد موفق بوده است، بزرگ یا کوچک اهمیتی نمی دهم
آخر دوا
آخرین دارو
قالو ا اخر دوا الکی
آن ها می گفتند که آخرین دارو آتش زدن است
یا روحی کوینى
آه ای هستی من، مرا آتش بزن
کوینى و اوعى تقول خطى
مرا آتش بزن و نگو که خطا کرده ای
الماضی نسینى
اجازه بده که گذشته را فراموش کنم
مجروحه و جروحی عم تاکل من روحی
زخمی شده ام و زخم های من روح و هستی مرا جریحه دار می کند
داوى الهوى بالهوى
عشق ظالمانه ای با عشق
واوعى تشفینى
که هرگز مرا التیام نمی بخشد
أبوس عینک
چشمت را می بوسم
ابوس عینک قلى من وین جایب رقتک
چشمت را می بوسم، به من بگو پاکی ات را از کجا گرفته ای
ابوس عینک قلى من وین جایب طیبتک
چشمت را می بوسم، به من بگو پاکی ات را از کجا گرفته ای
اسکتک فى العین والجفن والاهداب
به تو اجازه می دهم در چشم من زندگی کنی و در پلک چشمم و مژگانم
وحظک بلبى واقفل علیک الباب
و من تو را در قلبم جای می دهم، و درهایش را بر رویت قفل می کنم
ولع
آتش بزن
الک شخصیه کتیر قویه وبخاف علیک من الحسد
تو شخصیای قوی داری و من از حسادت از تو می ترسم
حراره قلبک فوق المیه وعیونک بتولع بلد
گرمای قلب تو بیش از یکصد درجه است و چشمانت سرزمینی را به آتش می کشد
ولعها ولع هالارض ولع کل اللی فی قلبک طلع
آن را آتش بزن، این سرزمین را آتش بزن و اجازه بده همه چیز از قلبت خارج شود
مغرومه فیک دلعنی دلع دلع اااااااه دلع
من در عشق تو هستم، مرا نوازش کن، نوازش کن، نوازش کن
عندک طله طله غریبه شمس غیبی طل الملاک
تو کاریزمای عجیبی داری، خورشی به کنار رفت و ستاره پدیدار شد
حرامى
دزد
کل القصه وما فیها سرقه قلب بسنیها
همه داستان همین است و هر آن چه در آن است دزدیده شدن قلب من است
بتعملهاوبتخبیها حرامى
او را آموزش دادم و پنهان کردم ای دزد
انا شو کان بدى منک بامور الحب محنک
من از تو می خواهم که در عشق تو را بیازمایم
انا حبیتک مع انک حرامى
من تو را دوست دارم، حتی وقتی دزد هستی
حبیتک وملکنى هواک یا حرامى وبعیونى ملاک
دوستت دارم و عشقت را دارم ای دزد، مالک و دارنده چشمان منی
قلبی مصنع بارود
قلبم کارخانه باروت سازیست
انا قلبی مصنع بارود والدنیی ولعانه برا
قلب من کارخانه باروت سازیست در حالیکه دنیا از آتش دوری وی جوید
بینی وبینک خلّی حدود وما تقرب صوبی بالمرّه
بین من و تو کرانه و مرزیست و من هرگز به حدود تو تجاوز نکرده ام
غرامک عبد ومعبود وانا حره وخلقانه حره
عشق تو چون برده ایست و پرستش می کند، اما من آزادم و آزاد خلق شده ام
مش على زوقک انت تحب وتمشی الهوا
نمی توانی دوست داشته باشی آن طور که راضی شوی و یا دوست داشته باشی
احلا ما البارود یهب ویحرقنا سوا
رویای باروت آتش می زند و هر دوی ما را می سوزاند
إیدک
دست تو
ایدک ایدک ایدک ایدک اوعا تشوبرلی بأیدک
دست تو، دست تو، دست تو، با دستت مرا لمس نکن
جلس واحکینی مزبوط
بنشین و شایسته با من سخن بگو
روق روق
آرام باش، آرام باش
تعصیبک ما رح بیفیدک ولا قلبی بیعشق بشروط
تعصب تو برایت سودی ندارد، همین طور برای قلب من هم عشق مشروط
روق روق
آرام باش، آرام باش
خلینى شوفک
اجازه بده تو را ببینم
خلینى شوفک باللیل الیلى بعد لغروبى
اجازه بده شب تو را ببینم، امشب پس از عروب آفتاب
مش عیب الملئ بالیل اللیل بیستر عیونى
ضعف و اشتباه داشتن در شب بد نیست،شب اشتباهات مرا می پوشاند
ولو وصفو عنانى صفین وربعى لتموا عاملیلین
و اگر عموی من همه خانواده را در دو سمت گرد هم آورد
عن دربک یانور العین ما بحید یا محبوبى
از مسیر تو، آه ای نور چشمان من، من عشقم را محدود نمی کنم
خلینى شوف العینین الاصفر عن المى عالعین
اجازه بده هر دو چشمت را ببینم، که از اشک چشمان پاک تر و زلال ترند
الله یشغلو بالو
خداوند از پیش ذهن او را تصرف کرده بود
بلل وراقى یا حبر العین
غوطه خورید ای کاغذهای من، آه ای جوهر چشمانم
رایح لروح الروجح مکتوبى
به سوی خواسته همگون با خودم که تقدیرم هست می روم
وع اؤل الصفحه دون الحرفین
و در اولین صفحه دو حرف نوشته شده است
اخى وکاس الاخ مشروبى
آه و آه جامهایی هستند که من می نوشم
الله یشغلو بالو یاللى شاغللى بالى
خداوند از پیش ذهن او را تصرف کرده بود، که او ذهنی از پیش تصرف شده دارد
نفسی التی تملک الأشیاء ذاهبه
روزی مالک هر چیز با ارزش بودم
فکیف أبکی على شیءٍ إذا ذهب
بنابراین چگونه برای چیزی که رفته است گریه کنم
یا دنیا لیش تشقینی وإیامک تبکینی
ای دنیا، چرا من را تیره روز کردی، روزهایت مرا به گریه وادار کرد
و عن ناسی و أحبابی یا دنیا تبعدینی
و من را از انسان ها و آن هایی که دوستشان دارم دور کردی
کل ما نورت دمعه فی دربی هلت الدمعه
هر بار کخ اشکی از شادی ریختم، اشک ناراحتی همراه شد