شو هاللیله
چه شبیست امشب
یا یما شو هاللیله
آه مادر، چه شبیست امشب
یما دعانی الهوى … جیت البی دعوتی
مادر، عشق صدایم زد و من در پاسخ به صدا آمدم
یا لیله قدر … فیها اندق بابی
ای شب سرنوشت، در تو بود که در من به صدا درآمد
حید یا هالقمر … حبیبی قمر لیلتی
ادامه بده ای ماه، عشق من ماه شب منست
افرح یا قلبی ب طله حبابی
دل من، از آمدن عشقم شاد باش
لو بس تعرف
اگه فقط بدونی
لو بس تعرف بغیبتک شو صار
جنیت وطعم الثلج صایر نار
اگه فقط بدونی وقتی نبودی چی شد
دیوونه شدم و فرق برف و آتیش رو نمیفهمیدم
مین اللی غیرک بالدنی بیخلینی دوب
انت اللی فیی بتعتنی غیرک ما بدی قلوب
تو این زندگی هر کسی جز تو منو آزار میده و میسوزونه
تو تنها کسی هستی که میتونه مراقب من باشه
دل هیچ کس جز دل تو به کارم نمیاد
لو ما بتکذب
اگه دروغ نمی گفتی
لو ما بتکذب لو لو لو
ما کان عندی بحبک لو
اگه دروغ نمی گفتی
درمورد عشقت شک نمی کردم
بالسهره بتجاملنی وبعیونک بتغازلی
تو جشنهای شبونه منو تحویل میگیری و با چشمهات به من ابراز محبت میکنی
لا مابدی تدللنی وتنسانی ع طلوع الضو
نه نمیخوام منو لوس کنی و روز بعد فراموشم کنی
یا عیونی لما تلاقینا حکیوا مع بعضن عینینا
چشمهای من، وقتی ما همدیگه رو دیدیم، چشمهامون باهم حرف میزدن
یخلیلی قلبک
خداوند از دلت محافظت کند
یخلیلی قلبک شو مهضوم
إنت اللی عمرک عاطینی
ان ما عطیتک عمری و قلبی الیوم
بنت الکرم لا تسمینی
خداوند از دلت محافظت کند، چقدر تو جذابی
تو کسی هستی که زندگیش را به من بخشید
اگر امروز قلب و زندگیم را به تو نبخشم
دختر پدرم نیستم
لعیونک لخلی العالم عالغایب تحکی حکایتنا
لو مات الحب من العالم
بتبقى حکایتنا و لو متنا
به خاطر چشمانت میگذارم همه دنیا از داستان من بگویند
و اگر عشق در این دنیا بمیرد
داستان ما باقی خواند ماند حتی اگر خودمان هم بمیریم
اضحک للدنیا
به دنیا لبخند بزن
اما عاش مین زعلک یاغالی
ولا عاش مین یشغلک لیالی
انا احبک موت وقلبی عنک یسالنی
انا ادفع عمری بس اشوفک متهنی
اضحک للدنیا یا حبیبی الدنیا بتضحکلک
کسی نمیتونه با ناراحتیت و شبهای پر مشغلت زندگی کنه
تا سر حد مرگ دوستت دارم و دلم همیشه به دنبالته
همه زندگیمو میدم تا شاد و سرحال ببینمت
فقط کافیه به دنیا بخندی تا دنیا هم به تو لبخند بزنه عشق من
عینی بعینک
چشم به چشمت دوختم
عینی بعینک وعینک مش الی
قلبی عا قلبک ویا ریتک الی
طلاع منی شو بدک منی
لأنی شتقتلک شو بقلک تأقلک
ما قلبی مبتلی
چشم به چشمت دوختم ولی تو به من نگا نمیکنی
دلم به دنبال دلته و ای کاش که دل تو با دل من بود
رهام کن، چی از من میخوای؟
دلتنگتم، چی میتونم بهت بگم
از همه ظلم و ستمی که به دل من شده
و کبرنا
بزرگ شدیم
ضمیری مش مرتاح وقلبی مش مرتاح
حاسس إنی ضایع ومضیع المفتاح
أفکاری قلقانه وعینیّ سهرانه
حاسس إنک یا بنتی ما عدتی انتی انتی
حاسس إنک تعبانه حاسس إنک زعلانه
عم شوف بعینیکی غیوم سودا
عم تشتی هموم هموم
یمکن أنا غلطان ویمکن انتی غلطانه
نه ذهنم آروم میگیره نه دلم
فکر میکنم هم خودم گم شدم هم کلیدو گم کردم
فکرام نگرانم میکنه و خوابو از چشمام میگیره
دخترم، فکر میکنم آسیب دیدی و ناراحتی
ابرهای تیره رو توی چشمات میبینم که درد میبارن
شاید من اشتباه میکنم، شاید هم تو
ساکن
ساکن
ساکن قلبی ساکن عقلی
ساکن و زنده در قلب من، ساکن و زنده در ذهن من
ساکن روح الروح
ساکن و روح روح من
وهو حبی ناس وأهلی بشوفه وین أروح
عشقم را فراموش میکند و و من را چون قوم و خویشم میبینم، به کجا میروم
ساکن برموش العین ولفی هالزین
در مژگان چشم من زندگی می کند، عزیز خوب من
عذاب الهوى یقتلنی شیالاه فی دنیا تمرمرنی شمیالاه
عذاب عشق مرا می کشد، من این عذاب را که به سختی آزارم می دهد در زندگی متحمل می شوم
شیاله شالو و شالو شیاله کلهم احزانی یبکون دهوالاه
متحمل می شوم، متحمل می شوم، من همه این اندوه را که می گرید متحمل می شوم
عذاب الهوى یقتلنی شیالاه فی دنیا تمرمرنی شمیالاه
عذاب عشق مرا می کشد، من این عذاب را که به سختی آزارم می دهد در زندگی متحمل می شوم
سحر عیونک جننی بسهماه حاجی بعذابک تجنی علیا
جادوی چشمانش با لبخندی مرا به جنون می کشد، با عذابت می خواهی مرا بکشی
ماس و لولی
الماسها و مرواریدها
جابولی ماس و لولی قلت أنا ما رایده
آنها الماسها و مرواریدها را برای من آوردند، من گفتم نمی خواهم
ما رایده غیر حبیبی جوا عیونی هیدا
من در چشمان خودم کسی را جز عزیزم نمی خواهم
آه من حلوات عیونه ولع ناری قایده
با زیبایی چشمانش آتش عشقم را شعله ور می کند
ندور نحکی ندور نشکی ما نلقى فایده
می گردم و می گویم، می گردم و شکوه می کنم، اما هیچ سودی برایم ندارد