مدینه الحب
شهر عشق
مدینه الحب أمشی فی شوارعک وأنا أرى الحب محمولا بأکفان
شهر عشق درخیابانهایت راه می روم و می بینم که عشق با کفن حمل می شود
صبوا العذاب کما شئتم علی جسدی فلا شهود علی تعذیب سجان
عذاب را همانگونه که می خواهید بر روی جسدم بریزید و هیچ شاهدی نیست که شکنجه دهنده را ببیند
رجعت للدار امشی فوق نیرانی کفا لکف یقود خطایا حرمانی
به سوی خانه بازگشتم و روی آتش خود راه می روم، بس است راندن با دستهایی که با رانندگی خود گناهان تاوان داده را به جلو می برند
هل من مجیب انا فی الباب منتظر لا احمل الورد احمل طوق احزانی
آیا کسی هست، من جلوی در منتظرم، من گل را حمل نمی کنم، طوق غمهای خود را حمل می کنم
أتحبنی
آیا مرا دوست داری
أتحبنی بعد الذی کانا إنی أحبک رغم ما کانا
آیا پس از آنچه اتفاق افتاد مرا دوست داری، من با وجود آنچه شد دوستت دارم
ماضیک لا أنوی إثارته حسبی بأنک هاهنا الآنا
نمی خواهم گذشته است را به هم بزنم، این که اینجا هستی برای من کافیست
تبتسمین وتمسکین یدی فیعود شکی فیک إیمانا
می خندی و دستم را می گیری، تردیدم در تو به واقعیت تبدیل می شود
عن أمس لا تتکلمی أبدا وتألقی شعرا وأجفانا
دیگر راجع به دیروز صحبت نکن، با موها و مژگان جلوه گری کن
اراضى خدودها
گونها هایش
اراضى خدودها تزعل شفایفها
من با گونه ها و لبهایش آرایش می کنم
تسبل عیونها لو لمست کفها
وقتی دستانش را لمس می کردم، چشمانش نگاه می کردند
هیه قبالى تتنهد
کنار من آه می کشد
ارید احضنها اتردد
می خواهم او را در آغوش بکشم اما تردید دارم
حب
عشق
حب اضحک على عقلک على قلبک
عشق، به عقلت و دلت بخند
اضحک على غشک على کذبک
به زیرکیت بخند، به دروغگوییت بخند
اضحک وابعد انت وحبک
بخند و تو و عشقت دور شوید
یکفى حرقت اعصابى بهذا الحب
کافیست که تو با این عشقت اعصابم را خراب کردی
حب العب على حالک واحوالک
عشق، حال و روزت را بازی خودت قرار بده
انسى
فراموش کن
تقول إنسى
گفت فراموش کن
وإقول آهین لو إقدر رغم طول النوى إنسى
و من گفتم امیدوارم که بتوانم فراموش کنم
تقول إنسى
گفت فراموش کن
وإقول إنی شرب من عینک الإحساس ما أنسى
و من گفتم آنچه از تو احساس کردم فراموش شدنی نیست
أحبک یا بعد هالقلب
دوستت دارم عزیز دلم
حب
عشق
حب اضحک على عقلک على قلبک
عشق، به عقلت و دلت بخند
اضحک على غشک على کذبک
به زیرکیت بخند، به دروغگوییت بخند
اضحک وابعد انت وحبک
بخند و تو و عشقت دور شوید
یکفى حرقت اعصابى بهذا الحب
کافیست که تو با این عشقت اعصابم را خراب کردی
حب العب على حالک واحوالک
عشق، حال و روزت را بازی خودت قرار بده
غالی
با ارزش
غالى ولا یمکن تهون
با ارزشی و ممکن نیست که سبک شمرده شوی
فى القلب حبک وفى العیون
عشق تو در قلب و چشمان است
بین المشاعر والورق
در میان احساسات و برگهاست
یا احلى من روحى
ای زیباتر از جانم
تحکی جد
جدی صحبت می کنی
ترى الامل ما صدد یجرح
امید اگر به واقعیت تبدیل نشود آسیب می بیند
ما کفانى ما کفانى جروح
آسیب کافیست، کافیست
لیه ودک تأذینى
چرا می خواهی آزارم دهی
انت تحکى جد او تمزح
جدی صحبت می کنی یا شوخی می کنی
برید بیروت
نامه ای از بیروت
اکتب من بیروت یاصدقتی حیث المطر
از بیروت می نویسم دوست من، جایی که باران می بارد
محبوبه قدیمه تزورنا بعد السفر
یک معشوق قدیمی ما را پس از سفر دید
اکتب من مقهى على البحر
از کافه ای در ساحل می نویسم
و الیلول الحزین بلل الجریده
و سپتامبر ناراحت نوشته را پیش برد
وانتی تخرجین کل لحظه
و تو هر لحظه می روی
یدک
دست تو
یدک التی حطت على کتفی کحمامه نزلت لکی تشرب
دست تو که بر شانه من نشسته، چون کبوتریست که پایین آمده تا آب بنوشد
عندی تساوی ألف أمنیه یالیتها تبقى و لا تذهب
برای من معنای هزار آرزو دارد، ای کاش بماند و نرود
الشمس نائمه على کتفی قبلتها الفا و لم أتعب
خورشید بر شانه من به خواب رفته است، هزاران بار می بوسمش و خسته نمی شوم
تلک الجمیله کیف أرفضها من یرفض السکنى على کوکب
چگونه از این همه زیبایی دست بکشم، چه کسی از زندگی بر ستاره صرف نظر می کند
قولی لها تمضی برحلتها فلها جمیع ما ترغب
به او بگو به سفرش ادامه دهد، او همه آنچه می خواهد را داراست