ما عاش ولا کان
هیچ چیز نمی تواند
وانا نسیت اولانی … عشان انسى تانی
آیا همان اول فراموش شدم؟ برای من که دوباره فراموش کنم
قلقان یاحبیبی لیه
عزیزم چرا نگرانی
دا انا ما بیجیش فی بالی … ز انساک حتى فی خیالی
حتی در خیالم هم امکان ندارد که تو را فراموش کنم
لو کان فی بینا ایه
هر اتفاقی که بین ما بیفتد
افتکرت
به خاطر آوردم
افتکرت فضلت اضحک والدموع نزت اوی وجریت اوی
به خاطر آوردم و به خنده ام ادامه دادم، هنگامی که اشکها چون طوفانی سنگین جاری بودند
وحشتنی ایامک اوی ما تقولی انو ما فیش طریقه فیها انساک اوی و ما اقولش اه
روزهایت را از دسن داده ام، به من بگو که راهی برای فراموشیت نیست و آه نکش
حبیبی قول کده ضاعت کل الامانی وانا مش حستنى تانی
عزیزم بگو، همه آرزوها از دست رفته اند و من دوباره صبر نمی کنم
واطفیلی النار کفایه نار الفقه بتوجع
برای من دور از شعله ها، آتش جدایی کافیست، آزار می دهد
وبیستحی
احساس خجالت می کند
واقف حبیبی من الخجل ع حفه البسمه
عشق من از خجالت بر آستانه لبخند ایستاده است
کل ما اجى یحکی غزل بیضایع الکلمه
هر بار که می خواهد سخن زیبایی بگوید از دستش می دهد
وبیستحی بعرف حبیبی بیستحی
احساس خجالت می کند، می دانم که عشق من احساس خجالت می کند
وبعز لحظات الهوى کل شی ع بالو بینمیحی
و در لحظات عشق همه چیز از ذهنش می رود
مصدومه
شوکه شده ام
بیقول فی حقی کلام کتر مش حلو لیه
چرا آن حرفهای بد را درباره من می گوید
بیقول ملیش لازمه ف حیاتو من النهارده
می گوید از امروز برای من جایی در زندگیش نیست
وعشان مهوش عارف یقول بغلط فی ایه
و از آنجا که نمی تواند به من بگوید چه اشتباهی انجام داده ام
بیقول تعب منی عشان مشاعری بارده
می گوید از من خسته شده زیرا من احساس من سرد شده است
عیشه والسلام
زندگی بی دقت
اهی یلا عیشه والسلام … ده کتر الکلام
آه این زندگی بی دقت، با صحبتهای زیاد
ویاه ما بیاثرش وبقول زی بعضو
برایش تقاوتی نمی کند و من می گویم همه اش یکیست
عشان فاکره لیه … انا عارفه لیه بصبر علیه
تا اولین روز صبور بودم، زیرا به خاطر می آوردم چرا
ایام وعشره وحب وحاجات حلوه برضو
روزهای زیاد و عشق و چیزهای خوب بسیار
متعرفش لیه
نمی دانی چرا
متعرفش لیه
نمی دانی چرا
فی وقت اما بحتاج حد جنبی اشتکیله
درست وقتی به کسی نیاز دارم تا به او شکوه کنم
بتبقى انت اول حد یجی فبالی اجیله
تو اولین کسی هستی که به او فکر می کنم
وتبقى انت اول حد افضفض یومها لیه
و تو کسی هستی که دلم را بی کم و کاست به او بخشیدم
لو فیی
اگر تنها من می توانستم
لو فیی انا انا لو فییی انسا وعیش بحریه
اگر تنها من می توانستم، اگر تنها من می توانستم تو را فراموش کنم و در آرامش زندگی کنم
لو فیی رجع ماضی ایام العب المنسیه
اگر تنها من می توانستم گذشته و روزهای بازیهای فراموش شده را بازگردانم
وقلک فیی بس … ما فیی یشیلک من قلبی
به تو می گویم که در واقع نمی توانم، تو را از دید و قلبم خارج کنم
شو هوی الی خلانی اللیله اتلاقا فیک
چه چیزی باعث شد که امشب با تو دیدار کنم
زی العسل
چون عسل
قابلت کتیر
بارها دیدم
فرشولی عشانی الأرض حریر وشفت کتیر
برایم ابریشم پهن کردند تا راه بروم و بسیار دیدم
وما شفتش زی حبیبی أمیر
و من شاهزاده ای چون عشق خودم ندیدم
مانیش رایده وما نیش رایده الا هو ما نیش رایده
نمی خواهم، نمی خواهم، جز او کسی را نمی خواهم
نسم علینا الهوا
نسیم عشق بر ما میوزد
نسم علینا الهوا من مفرق الوادی
نسیم عشق از روح صحرا بر ما میوزد
یا هوا دخل الهوا خذنی على بلادی
ای نسیم، به خاطر عشق مرا به کاشانه ام بازگردان
یا هوا یا هوا یاللی طایر بالهوا
ای عشق ای عشق، تو که با نسیم پرواز میکنی
فی منتوره طاقه و صوره
گلی هست که انرژی و زیبایی دارد
مالی
اهمیت نمیدهم
مالی و انا مالی بالاحزان انا مالی
عایشه فی احلی لیالی و یا حبیبی الغالی
وقتی با عشق ارزشمندم زیباترین شبها را میگذرانم
چرا اهمیت میدهم؟ چرا به غصه و اندوه اهمیت میدهم؟
و بحبک اوی یاعیونی بحبک مهما لامونی
مایلومو طب وانا مالی
خیلی دوست دارم، با تمام وجودم، حتی اگر چشمانت میخواهند ملامتم کنند
اهمیتی نمیدهم و کاری نمیکنم